Dla przedsiębiorców, inwestorów i specjalistów pracujących z dowolnego miejsca na świecie Zjednoczone Emiraty Arabskie nadal stanowią potężną platformę do efektywnego podatkowo strukturyzowania biznesu, ochrony majątku i budowania globalnej mobilności – pod warunkiem poszanowania zasad „substance” (realnej obecności) oraz międzynarodowych standardów przejrzystości. Zrozumienie ostatnich reform jest dziś kluczowe dla każdego, kto planuje traktować ZEA jako długoterminową bazę majątkową i preferowaną jurysdykcję offshore.
Już nie „zero podatków”
Federalne Rozporządzenie z Mocą Ustawy nr 47 z 2022 r. wprowadziło standardową stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% od zysków biznesowych przekraczających 375 000 AED, obowiązującą dla lat obrotowych rozpoczynających się 1 czerwca 2023 r. lub później. Zyski poniżej tego progu pozostają opodatkowane stawką 0%, co chroni bardzo małe firmy i startupy przed natychmiastowym ciężarem podatkowym. Późniejsze aktualizacje potwierdziły, że kwalifikowane spółki w strefach wolnocłowych nadal mogą korzystać z 0% stawki na kwalifikowane dochody, podczas gdy dochody niekwalifikowane są opodatkowane według stawki 9%.
W 2025 r. ZEA wprowadziły krajowy minimalny podatek uzupełniający w wysokości 15% dla międzynarodowych grup kapitałowych o globalnych przychodach przekraczających 750 mln EUR, aby zapewnić, że ich efektywna stopa podatkowa osiągnie światowe minimum. Umożliwia to ZEA pozostanie w zgodzie ze standardami OECD, przy jednoczesnym zachowaniu atrakcyjności dla mniejszych firm i osób o wysokiej wartości majątku. Dla większości founderów prawdziwa zmiana polega na konieczności prowadzenia rzetelnej księgowości, corocznego składania deklaracji i dokumentowania „substance”, zamiast zakładania automatycznego, wiecznego „zera podatków”.
Strefy wolnocłowe i spółki offshore: nadal zero podatku
Strefy wolnocłowe pozostają kręgosłupem „quasi‑offshore’owej” oferty ZEA, szczególnie w Dubaju, Abu Zabi i Ras al‑Chajma. Spółki rejestrowane w tych strefach nadal mogą korzystać z 0% podatku dochodowego od osób prawnych od „kwalifikowanych dochodów”, jeśli uzyskają status Qualifying Free Zone Person oraz spełnią wymogi dotyczące realnej obecności, charakteru działalności i limitów de‑minimis.
Dochody z wyłączonych rodzajów działalności lub z nadmiernych powiązań z rynkiem „mainland” (lądowym) podlegają opodatkowaniu według stawki 9%. Jeśli spółka w strefie wolnocłowej nie przejdzie testów kwalifikacyjnych lub de‑minimis, może utracić status 0% nawet na kilka lat (źródło: UAE Ministry of Finance). Dla poważnych planistów offshore oznacza to, że struktury korporacyjne muszą odzwierciedlać rzeczywiste operacje, a nie być wyłącznie papierowymi „wydmuszkami”.
Podatki osobiste, VAT i codzienne koszty życia rezydentów
Dla osób fizycznych ZEA nadal oferują wyjątkowo przyjazne otoczenie podatkowe. Rezydenci nie płacą podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń z pracy, większości dochodów z inwestycji ani zysków kapitałowych, co wciąż przyciąga specjalistów szukających wyższych zarobków netto „na rękę”.
Właściciele nieruchomości nie płacą cyklicznego federalnego podatku od nieruchomości, choć istnieją lokalne opłaty i koszty transakcyjne zależne od emiratu.
VAT, wprowadzony w 2018 r. na poziomie 5%, pozostaje jedną z najniższych standardowych stawek VAT na świecie; część sektorów – jak podstawowe nieruchomości mieszkalne, niektóre usługi finansowe i lokalny transport pasażerski – korzysta ze zwolnień. Z perspektywy stylu życia wyższe koszty życia w głównych miastach, takich jak Dubaj, mogą częściowo zniwelować oszczędności podatkowe, zwłaszcza w obszarach takich jak mieszkanie, szkoły i opieka zdrowotna.
Mimo to dla wielu globalnie mobilnych pracowników połączenie zerowego podatku dochodowego od osób fizycznych, nowoczesnej infrastruktury i silnych połączeń transportowych sprawia, że ZEA pozostają niezwykle atrakcyjną bazą. Główne ryzyko nie dotyczy zazwyczaj lokalnego systemu podatkowego, lecz zasad kraju pochodzenia w zakresie rezydencji podatkowej i opodatkowania światowych dochodów, które mogą ponownie opodatkować zyski lub wynagrodzenie transferowane z ZEA, jeśli status rezydencji podatkowej nie został starannie zaplanowany.
ZEA vs klasyczne raje podatkowe i konkurencyjne centra
W porównaniu z tradycyjnymi ośrodkami offshore, takimi jak Brytyjskie Wyspy Dziewicze (British Virgin Islands), Kajmany czy niektóre karaibskie jurysdykcje, ZEA oferują znacznie silniejszą realną gospodarkę, solidniejszy sektor bankowy i lepszą globalną łączność.
Te „starsze” raje podatkowe często pojawiają się na listach obserwacyjnych lub są pod presją, by ograniczać agresywne planowanie podatkowe, podczas gdy ZEA pozycjonują się jako uzasadniona regionalna potęga, zgodna ze standardami OECD i G20.
Na tle konkurentów, takich jak Singapur, Hongkong czy Irlandia, ZEA wciąż wyróżniają się zerowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, relatywnie niskim VAT oraz selektywnie stosowaną stawką 0% podatku dochodowego od osób prawnych w zgodnych strefach wolnocłowych. Ich 9‑procentowa stawka CIT od zwykłych zysków jest niższa niż w wielu europejskich hubach, natomiast 15‑procentowy podatek uzupełniający dla dużych międzynarodowych grup kapitałowych zbliża system ZEA do globalnych zasad minimalnego opodatkowania. Inwestorzy często postrzegają ZEA jako hybrydę: nie tajemniczą wyspę‑raj podatkowy, lecz mobilne, zorientowane na styl życia centrum, w którym kadra zarządzająca może mieszkać, pracować i zarządzać międzynarodowymi aktywami, korzystając ze znacznych – choć już nie absolutnych – korzyści podatkowych.
A więc, czy ZEA są rajem podatkowym?
Tak, pod warunkiem odpowiedniego planowania podatkowego – w przypadku określonych grup osiągających dochody ulokowanych w strefach wolnocłowych, indywidualnych przedsiębiorców i pracowników zdalnych (0% podatku dochodowego), a także inwestorów giełdowych i kryptowalutowych (również 0% podatku).
ZEA przeszły drogę od niemal całkowicie wolnego od podatków raju do zaawansowanej, niskopodatkowej jurysdykcji, która priorytetowo traktuje przejrzystość i realną obecność biznesu. Kluczowe atuty pozostają bardzo silne: brak podatku dochodowego od osób fizycznych dla rezydentów, celowane stawki 0% CIT dla kwalifikowanych podmiotów w strefach wolnocłowych, mocne prawo ochrony majątku oraz światowej klasy infrastruktura.
Sedno nie polega już na pogoni za tajemnicą bankową, lecz na projektowaniu odpornych, zgodnych z prawem struktur, które wykorzystują mocne strony ZEA, a jednocześnie pozostają odporne na trwające i przyszłe międzynarodowe reformy podatkowe.
